dr Wojciech Ryczek

Doktor nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa (specjalność: retoryka historyczna i opisowa). Interesuje się problematyką szeroko pojętej figuratywności, wyrastającej z rozważań nad tropami i figurami retorycznymi, opisywanymi w perspektywie ich struktury językowej, różnicy semantycznej i funkcji dyskursywnej. Zajmuje się historią i teorią retoryki, literaturą nowołacińską XVI−XVIII w., historią idei, „miejscami wspólnymi” literatury i filozofii, antropologią i estetyką filozoficzną.

W 2009 roku ukończył filologię polską (specjalność: komparatystyka) i filozofię w ramach Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego (MISH UJ). W 2013 roku doktoryzował się na podstawie rozprawy dotyczącej rekonstrukcji teorii retorycznej gdańskiego humanisty z przełomu XVI i XVII wieku, Bartłomieja Keckermanna, Antystrofa dialektyki. Teoria retoryczna Bartłomieja Keckermanna. Zarys monografii.

Od 2011 roku sekretarz redakcji czasopisma „Terminus”.

Członek International Society for the History of Rhetoric (ISHR).

Stypendysta: Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej (FNP START 2014, 2015), Narodowego Centrum Nauki, Sonata 6, projekt badawczy: Politropia: Wczesnonowożytne teorie i koncepcje figuratywności (2014–2017).

E–mail: wojtek.ryczek@interia.pl

Bibliografia:

W. Ryczek, Antystrofa dialektyki. Teoria retoryczna Bartłomieja Keckermanna, Warszawa-Toruń 2016,

Jan Rybiński, Księga elegii podróżnych, przeł. E. Buszewicz, wstęp i opracowanie E. Buszewicz, W. Ryczek, Warszawa 2015,

W. Ryczek, Rhetorica christiana. Teoria wymowy kościelnej Stanisława Sokołowskiego, Kraków 2011,

Studia rhetorica, red. M. Choptiany, W. Ryczek, Kraków 2011.

W. Ryczek, Bliźniacza siostra literatury. O metaforze tekstu pamięci, w: Mnemosyne. Pamięć jako źródło dzieła sztuki, red. M. Cieśla-Korytowska, J. Czernik, Kraków 2016, s. 85–102,

W. Ryczek, Opowieść o człowieku. Juana Luisa Vivesa antropologia afirmatywna, w: Literatura renesansowa w Polsce i Europie. Studia dedykowane Profesorowi Andrzejowi Borowskiemu, red. J. Niedźwiedź, Kraków 2016, s. 101–123,

W. Ryczek, Słodkobrzmiące pieśni. Epinicion Jana Kochanowskiego – (re)konstruowanie poetyki, w: Wiązanie sobótkowe. Studia o Janie Kochanowskim, red.
E. Lasocińska, W. Pawlak, Warszawa 2015, s. 150–165,

W. Ryczek, Filozofia jako logika. Bartłomiej Keckermann w dialogu z renesansowymi arystotelikami, w: Ewangelicyzm reformowany. Dialog z Europą i wybory aksjologiczne
w świetle literatury i piśmiennictwa XVI-XVII wieku, red. D. Chemperek, Warszawa 2015,
s. 319–344,

W. Ryczek, Domi et foris cenare... O jednej z gier językowych Jana Kochanowskiego, w: Dobrym towarzyszom gwoli. Studia o „foriceniach” i „fraszkach” Jana Kochanowskiego, red. R. Krzywy, R. Rusnak, Warszawa 2014, s. 25–49.

W. RyczekRetoryka marzenia sennego. Oda do Wojciecha Turskiego (IV.32) Macieja Kazimierza Sarbiewskiego, „Teksty Drugie” 5 (2016), s. 74–96,

W. Ryczek, „Mistrz mojej myśli”. Epigramaty Grzegorza z Nazjanzu na cześć Bazylego Wielkiego, „Meander” LXII (2016), s. 17–30,

W. Ryczek, Toruńska Olbiopolis. Tropy i figury Ulryka Schobera, „Terminus” 4 (34) (2015), s. 445–485,

W. Ryczek, Zafarbowane słówka krasomędrków. Mikołaj Rej o sztuce barwienia słów, „Napis” XXI (2015), s. 13–32,

W. Ryczek, Niebezpieczna dziedzina. Bartłomiej Keckermann o historii
i historiografii, „Odrodzenia i Reformacja w Polsce” LIX (2015), s. 137–161,

W. Ryczek, Politropia: retoryka Odyseusza, „Teksty Drugie” 5 (2015), s. 336–356,

W. Ryczek, Cieniom poety teologa. O nieznanym łacińskim epicedium Jana Rybińskiego (1585), „Ruch Literacki” 2 (239), LVI (2015), s. 127–141,

W. Ryczek, Pasja Chrystusa – kaznodziejskie renarracje (Kazania pasyjne, wyd. i oprac. J. Gruchała i K. Panuś, t. 3 Kazania w kulturze polskiej. Edycje kolekcji tematycznych, Kraków 2014), „Terminus” 3 (36) (2015), s. 369–377,

W. Ryczek, Humanista sine nomine (Manfred Welti, Pożegnanie z Giovannim Bernardinem Bonifaciem, markizem d'Oria (1517–1597), przeł. Anna Marx-Vannini, Gdańsk 2013), „Terminus” 1 (34) (2015), s. 201–207,

W. Ryczek, Mowa figuryczna. Stanisław Kostka Potocki o tropach i figurach retorycznych, „Terminus” 2 (31) (2014), s. 225–258,

W. Ryczek, Parthenope, czyli nowe ścieżki w gęstym, Wergiliańskim lesie (Gregson Davis, The Interplay of Ideas in Vergilian Bucolic, Leiden-Boston 2012), „Terminus” 3 (32) (2014), s. 381–386,

W. Ryczek, M. Czerenkiewicz, Studia (Neo)Latina rediviva. Kilka uwag i postulatów odnośnie do neolatynistyki, „Terminus” 15 (28) (2013), s. 335–358,

W. Ryczek, Renesansowe teorie figuratywności: Peter Schade (Petrus Mosellanus), „Pamiętnik Literacki” 3, CIV (2013), s. 153–172,

W. Ryczek, E. Buszewicz, Stanisława Reszki Pieśń o śmierci Wielkiego Kardynała Stanisława Hozjusza (1580), „Barok” XIX/2 (2013), 165–197,

W. Ryczek, Libertas dicendi. Z genealogii pojęcia parezji, „Teksty Drugie” 3 (2012), s. 95–116,

W. Ryczek, Dorycka lutnia. Oda do Jerzego Radziwiłła Andrzeja Schoena, „Terminus” 13 (24) (2011), s. 163–192,

W. Ryczek, Divina magistra logica. Bartłomiej Keckermann jako historyk logiki, „Odrodzenie i Reformacja w Polsce” LV (2011), s. 151–185, 

W. Ryczek, Justusa Lipsjusza Epistola erudita, „Terminus” 12 (23) (2010), s. 79–93.